روایتی متفاوت از دیدنی‌ها؛ شهر به شهر با پانته‌آ

_{این مطلب به‌روزرسانی می‌شود.}

قرنطینه و دوری از عزیزان و خانه‌نشینی کم کم دارد پا به یک سالگی می‌گذارد و هرچه او بزرگتر می‌شود، ما دلتنگ‌تر و خسته‌تر.

اما چاره چیست؟ باید صبوری کرد و ایمان داشت به مثل معروف این نیز بگذرد.

در این روزها باید هم‌قدم شویم تا از هر ظرفیت و بنیه‌ای برای تزریق انرژی و امید به یکدیگر استفاده کنیم. اجازه ندهیم که دوستان و نزدیکانمان از ادامه مسیر مراقبت از خود و دیگران سر باز زنند و سلامتی‌شان در معرض آسیب قرار بگیرد.

ما در جاباما از روز اول شروع پاندمی کرونا، بر اساس وظیفه و مسئولیت اجتماعی‌مان تلاش کردیم تا به شکل‌های مختلف آگاهی‌رسانی کنیم. توصیه ما از روز اول تاکید بر اهمیت سلامتی و تعویق سفر به روزهای بعد از کرونا بود.

بارها و بارها در رسانه‌های اجتماعی گفتیم که این روزها قطعا می‌گذرد و طبیعت منتظر ما خواهد بود تا به آغوشش برگردیم و سال بعد هم آسمان همین رنگ است.

امروز اما، با به درازا کشیدن کرونا و رکود و خستگی ناشی از آن، نگرانی اصلی ما آن است که افراد بسیاری مسیر توجه به سلامتی و رعایت قرنطینه و مراقبت‌های پزشکی را در نیمه راه رها کنند و زندگی عادی را از سر گرفته و به سفر و گردشگری بپردازند، که این امر باعث رشد بیش از پیش تعداد مبتلایان خواهد شد.

از آنجایی که امید به آینده و انگیزه یک کلید اساسی برای مقابله با رخوت این دوران است، ما سعی کردیم با راه‌اندازی یک طرح جدید این انگیزه را نه تنها برای مردم دلتنگ سفر، بلکه برای میزبانانی که ماه‌هاست چشم به راه میهمان نشسته‌اند ایجاد کنیم.

در این طرح، پانته‌آ، سفیر جاباماست، به شهرهای مختلف و نقاط دور و نزدیک سفر می‌کند و از جاذبه‌های گردشگری و شرایط شرق و غرب و شمال و جنوب ایران برای ما می‌گوید.

دوربین پانته‌آ چشم ما می‌شود تا از طریق او علاوه بر اینکه بخشی از دلتنگی سفرمان مرتفع شود، اشتیاق به گردشگری نیز در ما زنده بماند تا برای سفرهای بعد از کرونا برنامه‌ریزی کنیم.

پانته‌آ در کوچه پس کوچه‌های شهرها و روستاهای ایران قدم می‌زند، پای حرف مردم می‌نشیند و از زندگی و روزگار میزبان‌ها برای ما می‌گوید.

ما در اینجا سفرهای پانته‌آ را برای شما روایت می‌کنیم:

سفر به شیراز – 20 آذر 99

به قول زنده یاد بیژن سمندر، شیرازو میگن نازه واسی آفتو جنگش، این آفتاب جنگ شیراز هم از همان لحظه ورود پانته‌آ، به گرمی از او استقبال کرد.

روز اول

بعد از یک سفر 15 ساعته با قطار، اقامتگاه سهراب، میزبان خوبی برای ورود پانته‌آ به شیراز و رفع خستگی‌های راه بود.

سهراب اقامتگاهی است با 9 اتاق زیبا و پنجره‌های چوبی رنگارنگ رو به حیاط، با فضایی آنچنان دلنشین که می‎توانی ساعت‌ها به آن خیره شوی و از آرامشی که نصیبت می‌شود لذت ببری.

قصه اقامتگاه سهراب از زبان میزبان خوش ذوق، آقای کریمی

کوچه‌پس‌کوچه‌های کاهگلی منتهی به اقامتگاه و بافت شهر شیراز، پانی را ترغیب به پیاده‌روی‌های طولانی مدت در این شهر میکرد. چرا که هرچه بیشتر راه میروی، بیشتر و بهتر با روح شهر آشنا می‌شوی، با مردم احساس دوستی می‌کنی و از جزئیات مسیر کیفور می‌شوی.

در روز اول شیراز با پانی در باغ عفیف آباد قدم زدیم و از زیبایی درختان نارنج سرمست شدیم. هرچند مجازی بود اما خب وصف العیش، نصف العیش.

بخاطر شرایط کرونا، عمارت شاپوری، حافظیه و باغ ارم را از پشت درهای بسته دیدیم و اما از پشت همان درهای بسته گرم صحبت با مردم شیراز شدیم.

روز اول اینگونه گذشت.

روز دوم

میزبان روز دوم پانته‌آ، اقامتگاه سنتی فروغ مهر شیراز بود. جایی در نزدیکی بازار وکیل و خانه فروغ الملک. صبح روز دوم با بازارگردی و قدم زدن میان حجره‌های بازار وکیل شیراز شروع شد. درمقایسه با پاساژهای لوکس و بازارهای مدرن امروزی، بازار وکیل حس و حال عجیبی داشت، گویی بخشی از تاریخ ایران قدیم را ورق میزنیم.

برای رفع خستگی و گرسنگی هم چه چیز بهتر از کلم پلو با سالاد شیرازی.

در ادامه روز دوم با پانته‌آ رفتیم به زیارت آرامگاه شاهچراغ. صحنی آرام و خلوت و صدای فواره حوض میان صحن و تک و توک مردمی که در گوشه کنار برای برآورده شدن حاجت دعا می‌خواندند.

روز سوم

پانته‌آ صبح روز سوم را در اقامتگاه «هفت رنگ» اما هفتاد رنگ بیدار شد. جایی در قلب شیراز که مثل طفل خلف این شهر، صفات نیکویش را به ارث برده است. حیاطی با حوض و نارنج و صندلی‌های چوبی رنگ رنگ. یک جلوه کوچک از این شهر. یک مشتی نمونه خروار.

امروز روز قشنگی بود. پانته‌آ دیگر پشت درهای بسته حافظیه نماند. یلدا را با نم باران در حافظیه گذراند و ما را هم در این حال خوب شریک کرد.

روز سوم سفر پانته‌آ یک بازارگردی جذاب بود. بازارهایی کمتر شنیده و دیده شده که گشت‌وگذار در آن تجربه دلنشینی بود.

بازارحاجی، سرای مشیر، بازار حاج آقا جان و اردو بازار

شیراز گردی با نوشیدن یک جرعه بهارنارنج به پایان رسید. گوارای وجود.

سفر به جزیره کیش – 8 آذر 99

جزیره کیش و غروب‌های زیبایش، خیابان‌های تمیز و پیاده‌روی در ساحل سفید و پاکیزه، بازارهای لوکس و کشتی یونانی جادویی و هزاران زیبایی دیگر، در فصل پاییز دوچندان دلچسب می‌شود.

پانته‌آ این‌بار ما را با خود به کیش می‎برد: